TM_778

8 24|7|2025 #778 Με τη λειτουργία των επιχειρήσεων να βασίζεται ολοένα και περισσότερο στις ψηφιακές υποδομές, η απόκτηση ασφα- λούς και συμβατού λογισμικού γίνεται πιο κρίσιμη από ποτέ. Επομένως, σε πε- ρίπτωση που ένας οργανισμός σχεδιάζει να αναβαθμίσει το λογισμικό του, θα πρέπει να εξετάσει με προσοχή αν θα προχωρήσει σε αγορά νέων αδειών ή αν θα εξετάσει την προοπτική απόκτησης δευτερογενούς λογισμικού. Σύμφωνα με τη ν Forscope , η αντίληψη ότι ένα πιο σύγχρονο λογισμικό είναι αυ- τόματα και πιο ασφαλές μπορεί να είναι παραπλανητική, καθώς έχουν υπάρξει επανειλημμένες περιπτώσεις απάτης ακόμη και στην αγορά νέου λογισμικού. Υπάρχουν, επίσης, αδίστακτοι απατε- ώνες που πωλούν απλά κλειδιά, πλα- σάροντάς τα ως «νέες άδειες χρήσης». Εκμεταλλεύονται δηλαδή την πολυπλο- κότητα των μοντέλων αδειοδότησης και, ιδίως, την έλλειψη γνώσης εκ μέρους των πελατών, για το κέρδος. Κάποιος μπορεί ακόμα και να προσποιηθεί ότι πουλά μία νέα άδεια, ενώ στην πραγματικότη- τα προσφέρει ένα δευτερογενές προϊόν, για το οποίο ένας έμπειρος αγοραστής μπορεί να απαιτήσει δεδομένα, όπως η αλυσίδα των προηγούμενων ιδιοκτητών. Το πρόβλημα της αθέμιτης αδειοδότησης – ακόμη και από τον επίσημο συνεργάτη του κατασκευαστή – προκύπτει συχνά σε ολοκληρωμένα περιβάλλοντα διακομι- στών ή συστήματα ERP. Σε αυτές τις πε- ριπτώσεις, οι προμηθευτές / εφαρμογείς συχνά προτιμούν να προσφέρουν ένα «πακέτο» που ταιριάζει στον προϋπολογι- σμό του πελάτη με οποιοδήποτε κόστος, παρά να παραδεχτούν ανοιχτά ότι το προϊόν που διαθέτουν είναι πολύ ακριβό ή ότι δεν είναι εξουσιοδοτημένοι να πα- ρέχουν τόσο σημαντική έκπτωση, ώστε να το καταστήσουν προσιτό. Μια συνηθισμένη τακτική που ακολου- θούν περιλαμβάνει τη σύνδεση πολλών χρηστών μέσω ενός ενιαίου σημείου πρόσβασης στο πλαίσιο μίας μοναδικής άδειας χρήσης. Ενώ τέτοιες λύσεις μπο- ρεί αρχικά να φαίνονται αποτελεσμα- τικές, πολύ συχνά παραβιάζουν τους όρους του προμηθευτή λογισμικού, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται μοντέλο αδειοδότησης ανά χρήστη. Αυτό θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη νομική εγκυρό- τητα της άδειας, αλλά μπορεί επίσης να υποβαθμίσει την αξιοπιστία των δεδο- μένων του συστήματος και της διαδρο- μής ελέγχου. Η αδειοδότηση λογισμικού είναι ένας κλάδος που εμπίπτει σε συγκεκριμένη νομοθεσία και πρέπει να πληρούνται όλες οι απαιτήσεις. Δεν αρκεί δηλαδή να πληρωθεί κάποιος μεσάζοντας, που ισχυρίζεται ότι είναι συνεργάτης του προμηθευτή, αλλά εκείνος πρέπει να πα- ρέχει το πλήρες εύρος των δικαιωμάτων που απαιτούνται για τη νόμιμη χρήση του λογισμικού. Κατά την αγορά λογισμικού, είτε και- νούργιου είτε δευτερογενούς, το οικονο- μικό κόστος μιας λανθασμένης επιλογής μπορεί να είναι υψηλό, καθώς αγοραστές που αποτυγχάνουν να διαχειριστούν σω- στά τη διαδικασία αγοράς, μπορεί να κα- ταλήξουν να πληρώσουν ένα σημαντι- κό ποσό εκ των προτέρων για κάτι που αποδεικνύεται άχρηστο. Στη συνέχεια, θα πρέπει όχι μόνο να πληρώσουν ξανά για το σωστό λογισμικό, αλλά μπορεί να αντιμετωπίσουν και πρόσθετες κυρώ- σεις. Οι συνέπειες μπορεί να κυμαίνονται από αποτυχημένους ελέγχους και οικο- νομικές απώλειες έως την αιφνίδια δια- κοπή της λειτουργίας της επιχείρησης. Η δευτερογενής αγορά λογισμικού κρύ- βει παρόμοιους κινδύνους, αλλά την ίδια στιγμή προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για όσους οργανισμούς επιδιώκουν να μειώσουν τις δαπάνες IT χωρίς να θυσι- άσουν την ποιότητα. Στον ιδιωτικό τομέα, οι αγοραστές έχουν μεγαλύτερη ευελιξία στην επιλο- γή των προμηθευτών και μπορούν να τους επιλέξουν με βάση τη φήμη, την αξιοπιστία ή άλλους πιο αντικειμενικούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα, τα πιστοποιητικά ISO. Αντίθετα, οι δημόσιοι οργανισμοί, που δεσμεύονται από τους κανονισμούς που διέπουν τις δημόσι- ες συμβάσεις, έχουν πιο περιορισμένες επιλογές. Ωστόσο, μπορούν και αυτοί να λάβουν υπόψη τους το κατά πόσον ο προμηθευτής διαθέτει ασφάλιση αστι- κής ευθύνης ή να επαληθεύσουν τη γνη- σιότητα των αναφορών του προμηθευ- τή, ερχόμενοι σε επαφή με επιλεγμένους πελάτες. Οι κρυμμένοι κίνδυνοι της αγοράς λογισμικού